Arantxa

Que coneishoi a Arantxa per escunce, com se la vita e m'avè volut balhar ua mustra de la soa futilitat: per escunce.

Per escunce. Purmèrament, per'mor la mia mestresa d'occitan que la volí consacrar a la sintaxi deu roman de Joan Bodon qui aimavi - e qui aimi enqüèra - lo mei: La Santa Estela del Centenari; qu'ac aví cavilhat au cap, e s'un men condisciple de l'Universitat de Tolosa, Alexandre, n'avosse pas cossirat per Pau per'mor qu'i vienè véder ua gojata - dab la quau las soas amors non durèn mei d'un mes, d'alhors -, qu'averí escrivut un memòri de mestresa sus aquera òbra màger deu noste escrivan màger...