Cardo

Cardo

« A la Grand, li fasiá ren de se desplaçar dins la sornura qu'èra guidada per lo lume de l'espeçariá. Mai au moment que preniá la ponhada de la pòrta, quauqua ren se roncèt sus ela e assagèt d'intrar de fòrça. La Grand udolèt. Una ombra de peus negres se botèt a esquilar tanben, una ombra fòrta : un singe. La Grand capitèt de se precipitar dins la botiga en clantissent la pòrta e laissant lo monin defòra, totjorn gingolant, picant sus la veirina. »

De fadadas que cridan, d'òmes qu'an una dobla vida, de singes amai de bandits en cavala, de raubaments, de murtres e una vesenta au mitan... Lo grand balèti de la vida vidanta per lei richàs e lei paures dins un quartier a la sortida de la guèrra.