Ciutats dins l'azur

Ciutats dins l'azur que son dètz racontes mediterranèus devath lo blu immense deu cèu e devath l'arrai d'un sorelh despietadós, on Joan Frederic Brun afina mei que mei lo son estile, dab la soa volontat capborruda d'alargar las possibilitats d'escritura de la soa lenga ; lenga qui s'ahorteish hens las soas mans (com los autes autors occitans de noste temps).

En los sons purmèrs escriuts, l'autor que s'ei senhalat en adaptar, a l'imaginari portat per la lenga d'òc, los orizonts de la sciéncia-ficcion e de l'univèrs de H.P. Lovecraft (Lo retrach dau dieu Negre, 1986), puish deu « realisme fantastic » sudamerican (Setembralas, 1994). Après, que cerquè la « vea » d'un fantastic originau enrasigat hens lo legendari occitan e hens la lenga (Lo temps clar de las encantadas, 2005). L'inclassable e arremarcat Luònh (2006) que'ns condava ua hèita vertadèra : los estats modificats de la consciéncia d'un long coma, a las arribas de la mort.

Dab Ciutats dins l'Azur, l'imaginari de l'autor que's renovèla en recapitular tota aquera « mirgalhadura » tà explorar camins navèths, a la crotzada deus sauneis e de las angoishas secretas. Que i vederatz quin la violéncia ei hòrt presenta au còr de la hèsta ; la qui hè nàisher los Dius antics, fòrças avuglas e irresistiblas tostemps au punt de desvelhà's. Qué har quan un Diu venjador sortit de la mar, miaça d'avalir la vòsta ciutat ? Perqué la pintora Amber Silversmith non s'escadó dab lo son tablèu miraclós de tornar bastir l'armonia deu Monde ? Çò qui's passè hens lo camp deus Ebrèus quan Moïses demorava au som deu Sinaï, e non tornava briga ? Quau èra lo vertadèr secret deu marqués Folco de Baroncelli quan voló arrenavir lo culte deu Taure en Camarga ?