Las vaissas avian folhat

La vaissas avián folhat

Urosament qu'es pas anada se claure a cò del Pau ! De qué veiriá alai ? Pas res, languiriá... A pas de regrets a aver, non... Demorar aquí, aquò èra ben lo mièlhs, pel moment totjorn ; après veirà... Ont anar ? Amb un enfant, òm fa pas coma òm vòl. Lo mai important, aquò's que l'enfant siasca plan.

De temps en temps la jove maire se penja sul liechon e escota respirar lo sieu pichon. S'entend cap de bruch. Los Garrigons devon s'èstre anats jaire. Enfin la serviciala quita sa rauba de cambra, escantís la lampa de cabeç e s'estrema jos la cubèrta.

Sap que pòt comptar suls Castèls, particularament sus la Joseta : aquò's una amiga, aquela, una vertadièira, e mai lo Cristian. Li dison ben de pas se'n faire, qu'enquèra es jove... Benlèu, mès aicí cal pas somiar... D'aquesta sason, òm passa ben una jornada sens veire un jove.

La seguida de la cronica entamenada amb Les Fraisses èran tombats.

Quò se passa dins un pichon vilatge de la montanha, coma ne coneisse tantses. Aquel vilatge, l'ai agachat viure pendent un an.