Poema dau Cante Jondo

... çò que los Espanhòus dison « el Cante Jondo ». Çò qu'o ditz melhor que tot : lo Cant fonsut. Aquel que monta coma aiga de fònt per s'espandir a ras de la fònt, dins lo trelús de l'èr, e ritz, jot l'alen cotigós de l'aureta. E que s'enchaut de tota autra lei que la de son pes e de la fòrça que, dau dedins de la tèrra lo buta, de lònga, a s'espandir dins lo clar dau solelh. E a tornar au cèl lo grand trelús de son imatge.
Max Roqueta